Eixa sensació de no arribar mai a temps de tot, per tindre massa tarees que fer i assumptes dels que ocupar-me, en fa pensar cada vegada més en la dita de:
“Qui molt abarca, poc apreta”
I és una sensació que no m’agrada gens, perquè qui preten realitzar moltes coses al mateix temps, no és capaç de fer-ne cap be.
Jo també sóc soci del club eixe “Moltabarca pocapreta” però últimament he aconseguit fer-me al passe reduït.
Espere algun dia poder donar-me de baixa per complet.